Zondagochtend ging ik ontbijten bij het tentje waar ik zaterdagavond ook had gegeten. Daar kwam ik weer 2 mensen tegen die bij de trip naar het olifantenpark waren. Een stel uit Amerika die sinds 3 maanden in Japan wonen, omdat zij voor het leger werkt als dierenarts. Ze vroegen of ik erbij kwam zitten dus dat deed ik. Gesprekken die je hier hebt met medereisgenoten gaan vaak over dezelfde dingen. Waar je vandaan komt, hoe lang je aan het reizen bent, wat je hebt gezien en gedaan, wat je nog gaat doen, hoeveel tijd je nog hebt, of je al ziek bent geweest en wat je doet als je thuis bent. Ik vertelde ze dat ik vrijdag mijn diploma Thaise massage had gehaald. Ik kon niet te lang blijven zitten want ik had met Meghan afgesproken om te gaan fietsen. De jongen wilde graag mijn rekening betalen als cadeautje omdat ik mijn diploma had gehaald. Dat vond ik zo lief!! Ik nam afscheid en toen ik wegliep besefte ik mij ineens weer dat ik, net als zaterdagavond, hun namen niet eens wist.

Na Meghan uit haar kater wakker te hebben gemaakt, gingen we fietsen door Chiang Mai. Dat voelde zo lekker. We hebben wat tempels bezocht en gegeten. 's Avonds ben ik nog alleen over de Sundaymarket geweest om spulletjes te scoren. Wat een madness!!! Zo druk.

Maandag had ik uitgecheckt bij mijn guesthouse en ben gaan wachten op het busje dat me naar Pai ging brengen. Na een tocht van ruim 3 uur op een weg met 782 bochten kwam ik eind van de middag aan in Pai. Toen moest ik nog opzoek naar mijn bungalow die ik al via internet had geboekt. Ik wist dat ie iets uit het centrum lag en na een paar keer vragen had een Thaise vrouw het voor me uitgetekend. Na een wandeltocht van een half uur kwam ik aan. Helemaal bezweet. Mijn T-shirt was doorweekt. Nou is het in Pai niet zo heet als in Chiang Mai, maar met een veel te zware backpack op mijn rug en een rugtas voor is het wel warm. Na me opgefrist te hebben heb ik een fiets van het park geleend. Zonder licht en slot. Ik vroeg ie niet op slot moest, no no problem, old bike! En een oude fiets was het! Was bijna niet te doen. Dat ding was klaar voor de schroothoop. Maar ja ik durf dan ook geen scooter te huren. Ik ben naar het dorpje gegaan, heb die fiets ergens neergezet en ben gaan lopen. Ik zag een klein schattig tentje en daar ben ik wat gaan eten. Even later kwam er een meisje aan een andere tafel zitten. We glimlachten naar elkaar en zij vroeg me of er WiFi was. Ik zei dat ik het niet wist en vroeg haar of ze alleen was. Dat was ze en ik vroeg of ze erbij kwam zitten. Bleek dat ze ook Nederlands was. We raakten aan de praat en het klikte wel. Ze was hier al een paar dagen. Ze zou eigenlijk maar 1 nachtje hier zijn maar zat er nu al bijna een week. We besloten om ergens anders nog wat te gaan drinken. Voordat ik "thuis" was was het al 12 uur geweest en zaten er al een paar biertjes in. Met mijn aangeschoten hoofd op die klote fiets door de bergen. Maar nou hadden Celest (zo heet ze) en ik afgesproken om de volgend dag een scooter te huren om de buurt te gaan verkennen. Zij durft ook geen scooter te rijden, dus stelde ik voor dat ik zou gaan rijden. Heb even naar andere mensen gekeken op scooters en dacht als zij dat kunnen kan ik dat ook. En wat nou niet durven? Ik ben toch ook alleen naar Thailand gegaan?!

ik zal eerst eens even iets over Pai vertellen. Pai is een klein dorpje in het Noord-westen van Thailand. Het ligt in de bergen en de omgeving is prachtig. Het is er rustig en je ziet hier dan ook geen tuk tuks, rode trucks, mcdonalds, Starbucks of andere grote ketens (alleen de 7 eleven dan). Je ziet hier kleine schattige shops waar je koffie en thee kan drinken en wat eten. En super leuk aangekleed. Hippie stijl. Er komen hier dan ook veel hippies op af. Een paar barretjes en veel winkeltjes waar de lokale Thai hun handgemaakte producten verkopen. Zoals kleding en handbewerkt leer. Ook veel tattooshops waar je een bamboe tattoo kan nemen. De sfeer is hier super relaxed. Ik denk dat het woord Sabai sabai (rustig aan) hier vandaan komt. Als je met mensen hier ergens gaat eten verwacht dan ook niet dat je alles tegelijk krijgt of dat je het snel krijgt. Zoals in chiang mai en bangkok alles als een gesmeerde moter loopt zo laidback is het hier. De temperatuur is aangenaam hier. Warm, maar niet te heet. Alleen 's avonds koelt het wel af naar 18 graden, dus dat is dan wel weer koud.

Dinsdag had ik dus met Celest afgesproken. We huurden een scooter en ik ben gaan rijden. Was wel even wennen, maar in Pai is niet zoveel verkeer dus het ging best goed. We gingen het dorp uit opzoek naar watervallen. Ik vond het geweldig om te rijden. Je moet ook wel hier, anders zie je niet zoveel. Zo fantastisch om in dat prachtige landschap te crossen. en om bij die watervallen te komen moest je ook weer kleine weggetjes in berg op en berg af. Was een uitdaging, maar het is goed gegaan en ik heb prachtige plekjes gezien. Eind van de middag had ik haar bij haar guesthouse afgezet en ben naar die van mij gegaan. 's avonds hadden we weer afgesproken en daar was nu ook een Nederlandse jongen bij die Celest al eerder had ontmoet. We gingen wat drinken en ik ben met niet al te veel bier op de scooter weer naar huis gegaan.

Woensdag gingen we met zijn drieën bij een zwembad liggen. Super chill met lekkere muziek. Kan er weinig meer over vertellen. En aangezien het Celest haar laatste avond in Pai was wilde ze uit haar dak gaan die avond. We hadden dus afgesproken om biertjes te gaan drinken (ik had inmiddels die scooter teruggebracht en een guesthouse bij het centrum genomen). We kwamen 's avonds dus weer bij elkaar maar ik voelde hem toch niet zo. Weet niet wat er was maar was niet ok. Na 1 biertje bij het kampvuur van een hippie tent te hebben gedronken excuseerde ik mij en ben naar mijn guesthouse gegaan ( Celest en ik hadden afgesproken om samen naar Koh Chang te gaan, dus ik wist dat we elkaar wel weer zouden zien). En ja hoor toen ging het weer mis. Pai is fantastisch, maar heeft 1 nadeel!! Iedereen die ik heb gesproken hier ( en Nadia vertelde het ook al) is ziek geweest. Echt iedereen (alleen nadia zelf niet, lucky bastard). Dus ik at uit voorzorg al niks van straat en bijna geen vlees. En toch!!! Heb dus ook vrij weinig over donderdag te vertellen. Alleen dan dat ik de hele dag in bed heb gelegen en heb geslapen. Ben nog wel naar de 7 eleven gegaan om wit brood, cola en water te halen. Had ook besloten om nog maar een nachtje extra in Pai te blijven om te rusten. ( was trouwens wel mijn doel om hier in Pai te gaan rusten en niks te hoeven doen. Dat komt wel mooi uit zo). Ik kon alleen niet blijven waar ik was want dat was vol, dus heb mij de moeite bespaard door op internet iets te boeken en niet hier te gaan rond zoeken. Vanmorgen heb ik dus mijn spullen gepakt en en ben naar mijn volgende guesthouse gegaan. Voel me wel iets beter, maar doe het nog wel rustig aan. Morgen weer terug naar Chiang Mai en dan pak ik zondag of maandag de nachttrein naar Bangkok Om vanuit daar naar koh Chang te gaan. Ligt er een beetje aan hoe ik me voel. Ik zie Celest dus of in Bangkok of op koh Chang.

Ziek zijn heeft wel 1 voordeel. Je blijft er lekker slank van. Ik ben sinds jaren weer onder de 60 kilo. Ben zeker wel sinds ik in Thailand ben rond de 2 à 3 kilo afgevallen. Kan ik dat met kerst en oud en nieuw er weer lekker aan eten en drinken!!